Ερωτική ζήλια

Ως ερωτική ζήλια ορίζουμε τον φόβο ότι κάποιος τρίτος θα μπει ανάμεσα στο άτομο και τον σύντροφο του, το φόβο ότι κάτι θα χαλάσει την ερωτική σχέση. Συνήθως το άτομο που ζηλεύει σκέφτεται αρνητικά για το μέλλον, νιώθει θυμό και ανικανότητα. Η ζήλια είναι ένα έμφυτο συναίσθημα που το συναντάμε ακόμη και σε βρέφη 6 μηνών. Η ερωτική ζήλια όμως είναι προϊόν μάθησης, οι κοινωνικά αποδεκτοί τρόποι έκφρασης της αλλάζουν από κοινωνία σε κοινωνία. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ζήλια εκφράζεται περισσότερο σε κοινωνίες όπου ο γάμος και η ιδιοκτησία έχουν μεγάλη θεσμική αξία και το σεξ θεωρείται ηθικό μόνο εντός γάμου.

Πότε όμως η ζήλια γίνεται παθολογική; Όταν το άτομο αρχίζει να συμπεριφέρεται ακραία επειδή πιστεύει, χωρίς απτές ενδείξεις, ότι ο σύντροφος του τον απατά. Παραδείγματα ακραίων συμπεριφορών είναι η παρακολούθηση, η λεκτική/σωματική βία η προσπάθεια ελέγχου του συντρόφου ή ο εγκλεισμός του (απαγόρευση εξόδου από το σπίτι κτλ). Η παθολογική ζήλια είναι μια έμμονη ιδέα, μια μορφή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής που σε προχωρημένα στάδια μπορεί να αντιμετωπιστεί και με φαρμακευτική αγωγή.

Προτού όμως καταλήξει να γίνει παθολογική, η ερωτική ζήλια δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας φόβος που μπορεί να αντιμετωπιστεί πιο απλά με ψυχοθεραπεία ή θεραπεία ζεύγους. Όσο πιο νωρίς την αναγνωρίσουμε και αποφασίσουμε να την ελέγξουμε και ενδεχομένως να την εξαλείψουμε τόσο πιο εύκολη και γρήγορη θα είναι η διαδικασία της θεραπείας.

Ένα άτομο που αντιλαμβάνεται ότι ζηλεύει αρκετά ή που ακούει συχνά τους άλλους να τον χαρακτηρίζουν ζηλιάρη καλό είναι να ζητάει βοήθεια από την αρχή. Αυτή η βοήθεια μπορεί να έρθει από τους ανθρώπους του περιβάλλοντος του ή από έναν ειδικό ψυχικής υγείας με επαγγελματική εμπειρία σε αυτά τα θέματα.